Villa Lidia
Wonen met uitzicht op het leven
Sommige woningen laten zich niet in een rechte lijn tekenen. Ze ontstaan uit dialoog : met de plek, met de bewoners, met het ritme van het dagelijks leven.
Villa Lidia is zo’n huis. Ontworpen voor een jong gezin dat vroeg om ruimte, licht en flexibiliteit, maar vooral om een thuis dat met hen mee kan groeien.
Vanuit mijn Italiaanse achtergrond werk ik anders dan veel collega’s hier. Mijn stijl is ingetogen, tijdloos, elegant , met gevoel voor verhoudingen, materialen en onverwachte perspectieven. Net als in de mode draait het ook in architectuur om wat je niet zegt. De kracht van eenvoud, met een subtiele spanning.
Wat dit project bijzonder maakt, is het voortdurende gesprek tussen binnen en buiten.
De villa opent zich naar het landschap via terrassen op het oosten, zuiden en westen. Grote ramen omlijsten het groen als levende schilderijen. Het daglicht speelt door de ruimtes heen — van de woonkamer tot de patio met buitenkeuken, van de kinderkamers tot de beschaduwde balkons op de verdieping.
Binnen ontstaat een ritme van open en gesloten volumes. De indeling is flexibel: kinderslaapkamers kunnen samengevoegd worden tot een grote speelruimte. De bewoners kunnen het huis blijven heruitvinden, zonder dat het zijn elegantie verliest.
In elk project zoek ik naar balans. Tussen stijl en comfort. Tussen mijn signatuur en de persoonlijkheid van de klant.
En juist in die samenwerking – wanneer ideeën gaan stromen – ontstaan de mooiste dingen.
De patio op de begane grond was een must. De familie houdt ervan ‘s zomers buiten te eten en daarom staat op de patio een buitenkeuken, uitgevoerd in steen en hout. Het grastapijt naast de citroenboom versterkt het gevoel buiten te zitten.
Duurzaam met stijl: bouwen voor de toekomst
Duurzaamheid hoeft niet luid te zijn. In Villa Lidia zit het vernuft in de details — in slimme keuzes die opgaan in het ontwerp en bijdragen aan een manier van wonen die in balans is met mens en omgeving.
De constructie is grotendeels uitgevoerd in ThermoWood populierenhout, een licht en warm materiaal dat prachtig contrasteert met het beton. De gevel bestaat uit houten ribstructuren tegen een zwarte achtergrond. Wie langsloopt ziet het huis steeds van kleur veranderen, afhankelijk van het licht en het moment van de dag.
De muren zijn dertig centimeter dik en werken als een natuurlijke isolatieschil. Koeling gebeurt passief, zonder installaties. Verder zijn onder meer een zonneboiler, regenwateropvang, zonnepanelen, ledverlichting, een droogtoilet en driedubbel glas in het ontwerp opgenomen. Alles elektrisch, zonder gas.
De glazen wanden zorgen niet alleen voor energie-efficiëntie, maar brengen ook de tuin tot diep in het huis. Door de brise-soleil ontstaan overdag subtiele lichteffecten — als schaduwen van schilderijen op de muur. Zo wordt duurzaam ook gewoon heel mooi.
